علی محمّدی ایروانلو  *

دولت تدبیر و امید به رهبری دکتر روحانی آخرین سال فعالیت خود را در دوره اول حکمرانی خود می گذراند ودر این خصوص جریان مخالف به هر طریقی در تلاش است با بزرگنمایی و برجسته سازی چالش های فراروی کشور مقبولیت دولت یازدهم را در حوزه عمومی با هدف گذاری برای انتخابات سال آینده تضعیف نماید.

پر واضح است آوانگارد نحله منتقد دولت تدبیر و امید بیشتر سمپات های دولت سابق بوده که با همان رهیافت رادیکال خود بر مشکلاتی پا می فشارند که سرچشمه بروز آن چالش ها سیاست های دولت مورد حمایت آنها بوده است لیکن با تاکتیک «فرار به جلو» چشمان خود را بر واقعیت ها بسته اند.ایجاد شرایط لازم برای اجماع جهانی علیه ایران ، بستر سازی در جهت پروژه ایران هراسی ،ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت ،صدور قطعنامه های متعدد سازمان ملل علیه ایران ،گسترش سایه شوم جنگ ، تحریم و انسداد اقتصادی بر کشور و دهها رویکردهای نابخردانه از میراث بحران زای دولت مورد حمایت تخریب گرایان امروز دولت یازدهم هستند که بی شک اذهان هوشمند و تاریخی مردم ایران آن را از یاد نخواهد برد میراثی که الزامات و ارکان حکمرانی خوب را برای تصمیم سازان تدبیر و امید با چالش های اساسی روبرو ساخته است .

هر چند بنا به اذعان بسیاری از صاحب نظران حل و فصل بازتاب های ویرانگر سیاست های دولت گذشته و باز گشت قطارِ از مسیر خارج شده مدیریت کشور بر مدار عقلانیت و توسعه مستلزم پروسه طولانی و تدبیر با حوصله است لیکن به نظر می رسد دولت دکتر روحانی توانسته در سه سال گذشته گام های مهمی در ایجاد بسترهای لازم برای حکمرانی خوب و توسعه کشور بردارد .

پر واضح است باز تعریف استراتژی سیاست خارجی خصوصا در اهداف هسته ای از جمله این تدابیر ورویکردهای مهم بوده است که طی آن سیاست خارجی کشور را که در هشت سال گذشته پاشنه آشیل ایران در ایجاد مشکلات اساسی برای کشور محسوب می شد به منبع کسب قدرت و نفوذ تبدیل نموده که خود موجبات از هم پاشیدن حصار تحریم ،تهدید و گره گشایی از تنگناههای معیشتی مردم و باز کردن قفل زنگار گرفته دیپلماسی بوده است .

باید این واقعیت را قبول نمود امید و نشاط دو وجه مهم سیاست ورزی در دوران کنونی است که گوهری نسبتا نایاب در عرصه سیاست ورزی ایرانی بود چیزی که پایه اول سیاست دولت تدبیر و امید آن را با محوریت سیاست خارجی خرد محور به جامعه باز گردانده است .

کنش گران سیاسی کشور باید بدانند جامعه سیاسی ایران در حال حاضر امیدوارتر از هر زمانی به آینده می نگرد ،به بهبود وضعیت معیشت و کسب وکار در راستای رفع تدریجی تحریم ها و کاربست تدبیرها ،امیدوار به گشایش بیشتر فضای سیاسی و آزادی های مدنی و اجتماعی ،امیدوار به مسئولیت پذیری و پاسخگویی بیشتر مقامات و مسئولان ،امیدوار به شفافیت ودوری از رانت جویی و رانت خواری ،امیدوار به دورشدن کابوس جنگ ،حمله و تحریم ،امیدوار به تحقق وعده های دولت و….. پاسداشت این امید و نشاط یک وظیفه ملی است هر چند نیروهای در سطح بین المللی ،منطقه ای ،داخلی ،دلواپسان و کاسبان تحریم به دنبال سرخوردگی و دلمردگی و ناامیدی و غم در سطح ملی اند.

* معاون سیاسی و اجتماعی فرمانداری ویژه خوی